عاطفه سَهاله ۱۶ ساله بود. به اتهام «زنای محصنه» در ۲۵ مرداد ۱۳۸۳ در شهر نکا در مازندران در ‌ملأعام اعدام شد.

در طول یک سال سه بار به اتهام «زنانی غیرمحصنه» دستگیر و هر بار به تحمل ۱۰۰ ضربه شلاق محکوم شده بود. این احکام در سال ۸۰ و ۸۱ زمانی که کمتر از ۱۵ سال داشت به اجرا درآمده بود. در چهارمین دستگیری به اعدام در ملأعام محکوم شد.

عاطفه ۳۰ شهریور ۱۳۶۶ در خانواده‌ای به شدت فقیر به دنیا آمد. خانواده‌اش پس از تولد او به مشهد نقل مکان کردند. در خردسالی پدر و مادرش از هم جدا شدند و پدر سرپرستی فرزندان را به عهده گرفت. مادرش زمانی که عاطفه ۵ ساله بود، در یک تصادف رانندگی جان باخت. مدتی بعد نیز برادرش در رودخانه غرق شد. پدرش فروشنده دوره‌گرد بود و چون مجبور بود برای فروشندگی به شهرهای دیگر مسافرت کند، عاطفه و خواهرش را نزد همسایه‌های می‌گذاشت و مدتی هم آنها را به بهزیستی خراسان سپرد.

در نهایت، آنان را به خانه پدربزرگ و مادربزرگ در شهرستان نکا در مازندران برد و دیگر پیش آنها برنگشت. عاطفه کمی که بزرگ‌تر شد از پدربزرگ ۹۰ ساله و مادربزرگ ۷۰ ساله‌اش مراقبت می‌کرد. نزدیکانش او را دختری مهربان توصیف می‌کردند.

قاضی شعبه اول دادگاه عمومی شهرستان نکا از شکایت پدربزرگ خانم سهاله و گزارش‌هایی بدون امضا از طرف چند تن از ساکنان محله مبنی بر اینکه «دختر جوانی در این منطقه اقدام به فساد و فحشا کرده و با عده‌ای روابط غیراخلاقی دارد» به عنوان دلایل دستگیری و محاکمه خانم سهاله نام برد.

مقامات قضایی سن عاطفه را ۲۲ سال عنوان کردند، در حالی که او ۱۶ ساله بود. رسیدگی به پرونده عاطفه سهاله از زمان دستگیری تا اجرای حکم، تنها ۱۰۵ روز طول کشید.