ماهیت سینمای ایران پیش و پس از دهه هشتاد (✍️: آرام تبریزی)
در اين مقاله به بررسى سينماى ايران بعد از سال ١٣٨٠ مى پردازيم. بعد از سال ۱۳۸۰ شاهد ورود و نفوذ عدهای هنرمندنما در میان اهالی سینمای ایران هستيم. یعنی پدیده نفوذ هنرمندنماها در عرصه سینما و هنر باعث این تقسیم بندی شده است.
افرادی که در قالب بازیگر، کارگردان، نویسنده، منتقد، تدوینگر و غیره وارد عرصه هنر و به تبع آن سینما شدند، در حقیقت به طور هدفمند و برنامه ریزی شده به عنوان کادرهای فکری – عقیدتی به نحوی آموزش دیده و مجاب شده بودند که بتوانند سطح فکری مردم و فرهنگ جامعه را دستخوش تغییرات بنیادین قرار دهند.
واضح تر بگویم فرهنگی را در جامعه جا بیاندازند تا مردم بدون رجوع به سوابق این افراد، تنها به پیروی کورکورانه از ضدارزشهای فرهنگی القاشده توسط این هنرمندنماها پرداخته و هیچ چشم اندازی از عملکرد آنها در ابعاد فرهنگی و اثرات زیانبار آن بر جامعه مدنی متصور نشوند.
نفوذیهای وارد شده در جمع اهالی هنر و سینما به شکلی سیستماتیک و منظم وارد کانونها و محافل فکری و هنری و خانه سینما شده و ابتدا با نشان دادن چهرهای مردمی و امروزی به جذب مخاطب پرداخته و بعد از گذشت چند سال نقاب از چهره برداشته و در راستای تبلیغ سیاستهای نظام گام برداشتهاند. سفر به عتبات عالیات به شیوه کاروان های راهیان نور برای مغزشویی جوانان و تشویق و تهییج شان به شرکت در مراسم عزاداری عاشورا و گسیل هزاران ایرانی به شهرهای عراق برای زیارت مکانهایی که جمهوری اسلامی با صرف هزینه های هنگفت آنها را بنا کرده است.
با توجه به خلاصه گفته شده، در این مقاله به معرفی یکی از این نفوذیها که مردم این روزها از آنها در شبکههای اجتماعی به عنوان «هنربندهای نظام آخوندی» نام میبرند، می پردازیم.
بهنوش بختیاری، دارای مدرک لیسانس زبان فرانسه از دانشگاه آزاد اسلامی است.
وی به عنوان بازیگر و منشی صحنه وارد عرصه سینما شد. اما عملکردش مخصوصا در سالهای اخیر بیشتر شبیه به یک سرباز صفر تعلیم داده شده در جنگ سایبری است.
بختیاری در تلویزیون با سریال «هوای تازه» به کارگردانی حسن فتحی در سال ۱۳۷۵، در سینما با فیلم «دیوار شب » به کارگردانی مهران تأییدی در سال ۱۳۷۶، در تئاتر با تئاتر «شب» به نویسندگی و کارگردانی صحرا فتحی در سال ۱۳۹۸، در فیلم «مهمان مامان» داریوش مهرجویی در سال ۱۳۸۲ و به عنوان مجری در بخشهایی از مجموعه ۲۶ قسمتی «مستند اجتماعی شکلات تلخ » به کارگردانی شاهین صمدپور برای شبکه نسیم به عنوان نفوذی نظام آخوندی وارد عرصه هنر شد.
وی در سریال های مهران مدیری دیده شد و در سال های اخیر در سینما و تلویزیون بسیار فعال است كه به جذب مخاطب برای او بسیار کمک کرد.
بهنوش بختیاری بارها خود را به عنوان سفیر حمایت از حقوق ترنس ها اعلام کرده است و این حمایت خود را به دلیل فتواى صادر شده توسط روح الله خمینی در خصوص تغییر جنسیت دو جنسیها اعلام کرده است.
اما این در صورتی است که بدترین رفتارها توسط نظام متوجه این قشر از اقشار جامعه بوده است. از دیگر اقدامات غیرکارشناسانه بهنوش بختیاری با سوء استفاده از نام هنرمند انجام داده، این است که با پیدایش موج اولیه بیماری کرونا در کشور، شروع به تبلیغ شربت از بین بردن کرونا در فضای سایبری کرده و مردم بسیاری را منحرف ساخت.
عملکرد وی در راستای اهداف مدیریتی بود که بر عهده وی داده شده بود لذا اکنون میبینیم که دست اندرکاران نظام نیز با بی تفاوتی و اخبار دروغین در حال جا انداختن این خبر هستند که بیماری کرونا در ایران ریشه کن شده است اما روزانه مردم زیادی به خاطر کمبود امکانات پزشکی و عدم مدیریت بحران ناشی از این این بیماری به کام مرگ می روند.
از دیگر اقدامات همراستا و همسو با اهداف حاکمیت که خانم بختیاری به عنوان سرباز تعلیم دیده شده فضای سایبری مجری آن بود میتوان به استوری از وی اشاره کرد که چندی پیش در خصوص اعدام سه هموطن ایرانی بازداشت شده در تظاهرات آبان ماه ۱۳۹۸ اشاره کرد که در آن به صراحت خواستار اعدام این جوانان شده بود و هنگامی که با موج اعتراضات مردمی روبرو شد، رو به تهدید فالوورهای خود آورد.
وی این استوری را در حالی در صفحه خود منتشر کرد که اکثر ایرانیان داخل و خارج کشور و نهادهای حقوق بشر بین المللی خواستار لغو اعدام این سه عزیز هموطن بودند.
گفتاری با مخاطب مقاله؛ آیا انتخاب شما هنرمندانی هستند که در شرایط بد و وخیم کشورشان در کنار مردمشان می ایستند یا هنربندهایی مانند خانم بهنوش بختیاری است که کوچکترین ارزشی برای جان هموطنان عزیزمان قائل نیستند؟
Be the first to comment on "ماهیت سینمای ایران پیش و پس از دهه هشتاد (✍️: آرام تبریزی)"