بخشی از کوه دماوند وقفی شد.

سند یک برش از کوه دماوند به‌نام سازمان اوقاف ثبت شد. این برش، یک یازدهم کل کوه است.

این بخش از دامنه آغاز می شود و تا قله ادامه دارد. تصور کنید قلله دماوند یک کیک است که به ۱۱ قسمت تقسیم شده و حالا برای ۱۰ قسمت از آن یک سند به نام منابع طبیعی صادر شده و یک قسمت آن نیز با صدور سند به تملک اوقاف در آمده است.

وقف چیست؟

همان چیزیست که آخوند با آن یک بخش از سرزمین ایران را غنیمت اسلام می کند و دیگر متعلق به ایران و ایرانی نیست.

وقتی این دشت وقف امام رضا می شود، این بدان معناست که موسسات و بچه‌های امام رضا آن دشت را می‌خورند می‌فروشند و تخریب می‌کنند. این بچه‌ها نه فهم و نه شعور درستی دارند، نه می‌فهمند حفاظت از محیط زیست چیست و نه ارق ملی و وطن دوستی دارند چون شدیدا مسلمانند.

آنها دم از اسلام می‌زنند، چون راه دزدی، غارت و تخریب در شدت ایمان آنهاست که گاهی هم این شدت را با داغ مهر در پیشانی خود جاودانه می‌کنند تا نشان دهند از همه مسلمان‌ترند، پس حق چپاولگری حق انحصاری آنهاست.

وقتی زمینی وقف سازمان اوقاف می‌شود یعنی ملاخور می‌شود، بدون توجه به کاربری تعیین شده برای آن منطقه که ناگهان با تغيير كاربری اراضی منابع طبيعی در آنجا جاده می‌کشند، ساخت و ساز را شروع می‌کنند و وسط طبیعت بکری که باید دست نخورده بماند شروع به ساختمان سازی و دیوارکشی می‌کنند. همانطور که سپاه و سازمان اوقاف در ۴۱ سال گذشته در خیلی از نقاط ایران کرده و دست به تخریب گسترده مناطق طبیعی زده‌اند.

اما روزی خواهد رسید که حتی دیندارترین افراد خواهند فهمید چگونه با ترفند دین ۱۴۰۰ سال فریب خورده و غارت شده‌اند و آن روز است که دین‌داران و میهن‌دوستان دست به دست هم داده و تمامی موسسات فرهنگی اسلامی را به آتش خواهند کشید تا از یوغ اسارت دینی که برای فریب، غارت و چپاولگری بنا شده رهایی یابند.