چرا مورالس رئیس جمهور بولیوی مجبور به فرار شد؟
او مورالس رئیس جمهور چپ‌گرای بولیوی بعد از ۱۴ سال حکمرانی مجبور به فرار از کشورش شد. دستاوردهای حکومتش قابل توجه بود. در زمان به قدرت رسیدنش، سال ۲۰۰۵، حدود ۳۸ درصد مردم بولیوی در زیر خط فقر زندگی می‌کردند.
او در پایان حکمرانی‌اش این رقم را به ۱۷ درصد رساند. مورالس صنایع نفت و گاز کشورش را ملی کرد و خدمات بسیاری به فقرا و محرومین کشورش کرد اما به رغم همه‌ی این دستاوردها، موقعی که به استبداد رو آورد با واکنش تند مردم روبرو و مجبور به فرار از کشور شد.
مشکلات مورالس از ۳ سال پیش شروع شد. او که ۳ دوره پیاپی رئیس جمهور شده بود می‌خواست برای بار چهارم در انتخابات شرکت کند و دوره ریاست جمهوری‌اش را مادام العمر کند. او خواسته خود را به رأی عمومی گذاشت اما اکثریت رأی دهندگان مخالفت خود را ابراز کردند.
با این حال، مورالس به آرای مردم توجهی نکرد و قضیه را به دیوانعالی کشورش برد. قاضیان دست نشانده‌ی مورالس در دیوان عالی به نفع او حکم دادند و او با اتکا به همین حکم در انتخابات شرکت کرد. مورالس با فاصله اندکی از رقیبش خود را برنده انتخابات اعلام کرد. اما به زودی معلوم شد که او با تقلب در انتخابات پیروز شده است. مردم به خیابان‌ها ریختند و اعتراض کردند.
ارتش هم طرف مردم را گرفت و در نتیجه مورالس مجبور شد از کشور فرار کند. چه درسی می‌شود از این حوادث گرفت؟ مورالس با برنامه‌های فقرزدایی‌اش ناخواسته موفق شده بود یک طبقه‌ی متوسط نسبتا نیرومند در کشورش ایجاد کند و این طبقه نهادهای مدنی خاص خودش را به همراه آورده بود. نهادهایی که دموکراسی و آزادی از جمله آرمان‌هایش به شمار می‌رفت.
ماجرای مورالس درسی هم برای دیکتاتور دارد: اگر میخواهی حکومتت جاودان باشد مردم کشورت را همیشه فقیر و گرسنه نگهدار
Be the first to comment on "چرا مورالس رئیس جمهور بولیوی مجبور به فرار شد؟"