محمدحسن رضایی، کودک-مجرمی، که در یک پرونده دعوا گروهی، به اتهام قتل یک شهروند دیگر با چاقو به اعدام محکوم شده بود، صبح روز پنج‌شنبه، ۱۱ دی‌ماه در زندان مرکزی رشت اعدام شد.

رضایی در هنگام وقوع این دعوا ۱۶ سال داشت و از سال ۸۶ تاکنون در بازداشت سه سر می‌برد. سازمان عفو بین‌الملل روز گذشته در بیانیه‌ای با «ناعادلانه» خواندن روند رسیدگی به پرونده آقای رضایی،‌ تاکید کرده بود که این متهم سال ۸۷ در جریان «اعترافات اجباری»، مسئولیت این قتل را بر عهده گرفت ولی در دادگاه اعترافات خود را پس گرفت.

این سازمان تاکید کرده که اعدام افرادی که زمان وقوع جرم کودک بوده‌اند، نقض جدی قوانین بین‌المللی حقوق بشری است.

افرادی که در زمان وقوع جرم کمتر از ۱۸ سال داشته‌اند و در قوانین بین‌المللی با عنوان «کودک- مجرم» از آنان نام برده می‌شود، در ایران سابقه‌دار است.

ایران از معدود کشورهایی است که کودک مجرمان را به دار می‌آویزد. به عنوان مثال در سال گذشته میلادی در کل جهان شش محکوم نوجوان اعدام شدند که چهار نفر از آنان در ایران بودند.

جمهوری اسلامی از سال ۱۳۷۲ عضو کنوانسیون جهانی حقوق کودک است!